دولت نهم

جایگاه
ریاست جمهوری به عنوان یکی از ارکان مهم و سرنوشت ساز نظام مقدس جمهوری
اسلامی با کارکردهای مهم، حساس، متنوع و اثر بخش خود می تواند مجموعه دولت
وقوه مجریه را به گونه ای هدایت کرده وپیش ببرد که به قله های رفیع
پیشرفت، توسعه وعدالت برساند و یا به ورطه سقوط وتباهی ویا مرعوب دشمن
تبدیل نماید واتفاقادر گذشته نیز به علت سوء مدیریت هر سه مدل پیشرفت،
تباهی ومرعوبی را شاهد بوده ایم

هر
چه به زمان انتخابات ریاست جمهوری دهم نزدیک میشویم فضای انتخاباتی پر جوش
وخروشی بر جامعه حکم فرما می شود و مردم و مسؤولان نظام برای خلق یک حماسه
بزرگ و ملی دیگر خود را آماده می کنند.در هر انتخاباتی رأی دهندگان طبق
معیارهای خاصی دست به انتخاب می زنند که از جمله میتوان به : پایبندی به
اعتقادات ،دین مداری، قومیت ، برنامه و راه کار ، شعار های محوری ، نحوه
تبلیغات ، نگاه به اطرافیان ، وابستگی حزبی و ... اشاره نمود. 

انسان
وقتی که در مسیر انتخاب قرار می گیرد باید تمام بینش و توان علمی خویش را
به کار ببندد و از سر آگاهی دست به انتخاب بزند ، عقل حکم می کند که هر چه
تأثیر انتخاب در زندگی و آینده انسان بیشتر باشد حساسیت و دقت بیشتری باید
مد نظر قرار دهد و در انتخاب خویش، شرایط و فاکتورهای علمی و کارشناسی
بیشتری مد نظر قرار دارد. 

انتخابات
در هر نوعی که باشد فرصتی است که حکومت های مردمسالار دینی در اختیار مردم
قرار می دهند تا آنها به صورت مستقیم مسؤولان نظام خویش را انتخاب نمایند
و در این فرایند آنان نیز غیر مستقیم از جانب همین مردم امورات کشور را در
راستای خدمت به ملت به پیش ببرند ، از جمله تفاوتهای اساسی نظام های مردم
سالار دینی با حکومتهای استبدادی در شیوه انتخاب مسؤولان حکومت است .
برگزاری انتخابات آزاد و سالم نشان دهنده این واقعیت است که اصل و اساس
مردم هستند و به همین خاطر است که همانطور که عمل به احکام اسلامی نشانه
مشروعیت نظام می باشد، میزان شرکت مردم در انتخابات عمومی یک کشور نیز از
فاکتورهای اساسی مقبولیت آن نظام می باشد؛ چرا که این حضور در رفع تهدیدات
خارجی و ناامید کردن اپوزیسیون های داخلی و فرامرزی برای اخلال در کشور
وهمچنین ایجاد روابط دوستانه با سایر کشورهای دموکراتیک جهان نقش مهم و
ارزنده ای ایفا می نماید. 

به
تعبیری انتخابات به عنوان یک شمشیر دو لبه عمل می کند اگر درست از آن
استفاده گردد ، سعادت ملت و کشور را به ارمغان می آورد و در غیر این صورت
موانعی در سر راه پیشرفت ملت و کشور به وجود خواهد آورد . اینجاست
که تلاش یکایک مردم به عنوان کسانی که برای این نظام ایثارها کرده و هزینه
ها داده اند باید حضور حداکثری در پای صندوق های رأی و انتخاب آگاهانه از
اولویت های اصلی باشد اگر از این فرصت درست استفاده نگردد چه بسا ضرر های
غیر قابل جبرانی متوجه جامعه می گردد.

مسؤولان
ارشد نظام خصوصاً مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در اولویت نخست بیشتر روی
مشارکت حداکثری مردم تأکید دارندودر مرحله دوم انتخاب اصلح راتبیین می
کنند. باید از این رهنمودها نهایت استفاده را برد و به عنوان راهبرد اساسی
در امر برگزاری انتخابات از آن سود جست. 
جایگاه
ریاست جمهوری به عنوان یکی از ارکان مهم و سرنوشت ساز نظام مقدس جمهوری
اسلامی با کارکردهای مهم، حساس، متنوع و اثر بخش خود می تواند مجموعه دولت
وقوه مجریه را به گونه ای هدایت کرده وپیش ببرد که به قله های رفیع
پیشرفت، توسعه وعدالت برساند و یا به ورطه سقوط وتباهی ویا مرعوب دشمن
تبدیل نماید واتفاقادر گذشته نیز به علت سوء مدیریت هر سه مدل پیشرفت
وتباهی ومرعوبی را شاهد بوده ایم واین چیزی نیست که به همین سادگی از
اذهان مردم ولایتمدار وباعزت ایران پاک شود. 

اینجاست که ارزش تک تک آرای ما به خوبی درک و احساس می شود. ما
با انتخاب افرادی برای تعیین سرنوشت خود در واقع چک سفید امضاء به آنها می
دهیم. پس باید مواظب باشیم که در انتخاب خویش کوچکترین اشتباهی نکنیم چرا
که نتیجه آن متوجه خود ما خواهد شد.
برای شناخت کاندیدای اصلح راه های مختلفی است که به بعضی از آنها اشاره می کنیم باشد که مفید فایده واقع شده وبه آنان اهمیت داده شود. 

راه
اول این است که خود انسان با تحقیق، سعی و تلاش، فردی را که دارای ملاکهای
ارزشی و شرایط لازم است از بین کاندیداها پیدا کرده و او را به ریاست
جمهوری انتخاب نماید مثلا وقتی می‌گوئیم یکی از ملاکها و معیارهای رئیس
جمهور تقوی است و قرآن نیز گرامی‌ترین افراد نزد خدا را با تقواترین افراد
می‌داند منظور این نیست که مرجع تقلید یا مجتهد یا... باشدوحد اعلی تقوی
را داشته باشد و از آن طرف نیز منظور حد اَدنی از تقوا هم نمی‌باشد بلکه
منظور این است که از میان گزینه های موجود با تقواترین و صالح ترین را
انتخاب نمائیم نه اینکه چون حد اعلی از تقوا وجود ندارد دست از انتخاب و
رأی دادن بکشیم و یا رأی سفید در صندوق بیندازیم؛ همانطور که در اقامه
نماز هر چند باید نماز را با وضو خواند ولی اگر آب نباشد نمی‌شود نماز رها
کرد بلکه باید با تیمم نماز خواند و یا در صورت عسر و حرج به صورت خوابیده
و یا با اشاره چشمها نماز بخوانیم یعنی تا ممکن است به بهترین وجه و اگر
نشد تا حد امکان سعی می‌کنیم. حال در موضوع انتخابات و تعیین اشخاص نیز
باید سعی و تلاش شود تا بهترین‌ انتخاب شود. 

راه
دوم: از وضعیت طرفداران کاندیداها می‌شود به خود کاندیداها پی برد و آنان
را شناخت. از تأیید کنندگان آنها می‌شود وضعیت خود آنها را تشخیص داد؛ چرا
که باید دید چه کسانی او را تائید کرده‌اند و رأی به او چه کسانی را
خوشحال می‌کند؟ آیا باعث شادی دشمنان انقلاب می‌شود یا خوشحالی دوستان،
متعهدین و دلسوزان واقعی انقلاب؟ آیا اطرافیان آنها از انسانهای خوب و
صالحی هستند یا انسانهای ظالم و گناهکار؟ از رفتن او به دولت جمهوری
اسلامی، مستکبران وبدکیشان خوشحال می‌شوند یا ناراحت؟، اگر رییس جمهور شدن
آن فرد، باعث رضایت اجانب است او لایق نخواهد بود همانگونه که امام فرمود
هر وقت دیدید دشمن یا اجانب از شما تعریف می‌کنند در خودتان شک کنید زیرا
تعریفهای آنها بی‌جهت نیست و حتما بعضی از اعمال شما به نفع دشمن و به ضرر
انقلاب است که باعث خوشحالی آنها شده است، و البته باید دانست که کسانی که
دل رهبری معظم انقلاب را بدرد می‌آورند و باعث نارضایتی ایشان می‌شوند جز
اینکه آب به آسیاب دشمن ریخته و به ملت و نظام خود خیانت می‌کنند کاری
انجام نمی‌دهند و لذا جزء افرادی هستند که به هیچ عنوان نباید به آنها رأی
داد.
 
راه
سوم اینکه اگر نتوانستیم تشخیص دهیم، برطبق آیه قرآن(فاسئلوا اهل الذکر ان
کنتم لا تعلمون) عمل کنیم، یعنی از اهل ذکر و علما بپرسیم، باید به دنبال
علما ،روحانیون وافراد مورد وثوق و اعتماد که امین مردم بوده و نفع و ضرر
مردم را تشخیص می‌دهند رفت، افرادی که می‌دانند چه کسانی مصلحت نظام و
مردم را تشخیص داده و به آن عمل می‌کنند و چه کسانی به نفع شخصی و ضرر
مردم وعوام فریبی اهتمام می‌ورزند.
 حضرت
امام خمینی(قدس سره) نیز در پیام های مختلف خود همیشه مردم را در صورت
مواجه شدن با مشکل و تشخیص به علما وافراد آگاه اصلح رجوع می‌داذتذ زیرا
آنها کسانی هستند که می‌توانند روشی ساده در انتخاب اصلح برای افرادی
باشند که وقت تحقیق از کاندیداها را نداشته و نتوانسته‌اند در تحقیقات خود
به نتیجه‌ی خوبی برسند. 
پس
باشد که با حضور حداکثری خوددر روز 22خرداد88 کسی را انتخاب کنیم که پیرو
خط امام و ولایت بوده و درد انقلاب، کشور و دین داشته و زجر کشیده برای
آرمان های اسلام وانقلاب اسلامی و حافظ منافع ملی ما باشد، فردی که حضورش
در مجامع بین المللی مایه حفظ کرامت، عزت و آبروی جمهوری اسلامی ایران
باشد؛ همچنین ، ساده زیست ومردمی بوده و برای مردم کار کند وبامردم
ودرکنار آنان ومحرومان جامعه باشدنه فقط برای خود ونه طلبکار آنهاو رئیس
جمهوری باشد که بتواند حق مردم را از افرادی که سال ها در بیت المال
مسلمین دست اندازی کرده اند، بستاند.